25 t/m 28 september

Woensdagavond op tijd aangekomen op Los Angeles International Airport. Met een shuttelbus zijn we vervoerd naar de plaats waar we onze huurauto van Alamo konden ophalen. Weinig behulpzame mensen daar. Het duurde even voordat we onze huurauto hadden gevonden.

Dankzij onze navigatie van TomTom konden we makkelijk ons motel vinden. Zonder navigatie kan het lang duren voordat je in steden zoals Los Angeles het adres gevonden hebt.

Volgende morgen op weg naar Palm Springs. Gelukkig hadden we airco in de auto, want de temperatuur liep buiten al snel op richting 40 oC.
Voor Palm Springs reden we langs een aantal parken met windmolens. Duizenden windmolens moeten het wel zijn geweest.

De plannen die we voor deze dag hadden, gingen allemaal niet door. De Aerial Tramway, die ons van 800 m naar 2500 m hoogte moest vervoeren, bleek gesloten te zijn wegens onderhoud en de wandeling die we in Palm Canyon wilden maken was ook niet mogelijk, omdat het park gesloten was. Waarschijnlijk wegens de hitte. Bij temperaturen van ongeveer 40 oC was het toch niet mogelijk geweest. Door de combinatie jetlag en hoge temperatuur raakten we al snel zeer vermoeid. In plaats daarvan zijn we met de auto de bergen bij Palm Springs in gereden.

Rond Palm Springs is sprake van een woestijnlandschap. De temperaturen van 40 oC vonden ze daar heel normaal.

Palm Springs ligt in een dal met inderdaad zeer veel palmbomen, maar ook met zeer veel tandartsen. Vele rijke Amerikanen hebben daar hun winteroptrekjes.

De volgende morgen, na een stevig Amerikaans ontbijt ( lunch hadden we dan ook al meteen gehad ), zijn we vertrokken naar het Joshua Tree National Park. Inderdaad een park vol met Joshua trees en een paar mooie uitzichten.

Ook nu kwam er door de hitte niet veel terecht van onze plannen voor een paar flinke wandelingen. Een wandeling van 2 km en dat was het. Een paar Amerikanen vonden het maar vreemd dat wij geen water hadden meegenomen voor deze korte wandeling.

Onderweg kwamen we wel langs een paar vreemde rotsformaties. Iene zag daar eerder wat in dan ik, maar ja daar is ze vrouw voor.

Vrijdag hebben we overnacht in Lake Havasu City. Een vakantieoord aan de Colorado rivier, waar verder weinig te beleven valt. De enige toeristische bezienswaardigheid is de London Bridge. Een of andere gekke Amerikaan heeft een brug uit Londen gekocht en steen voor steen naar Lake Havasu laten vervoeren om de brug daar weer op te bouwen.

Via het verlaten mijnstadje Clorine, waar vroeger voornamelijk zilver gewonnen werd, zijn we doorgereden naar het plaatsje Tusayan, vlak bij de Grand Canyon. We hebben daar voor twee nachten een motelkamer geboekt.

Zondag, de verjaardag van Iene, hebben we de hele dag gebruikt voor het bezichtigen van de Grand Canyon. Helaas was het westelijk deel ervan voor werkzaamheden aan het wegdek en de wandelpaden afgesloten. We hebben praktisch de hele "rimtrail" ( ongeveer 10 km ) langs de canyon gelopen. 's Middags zijn we met de auto nog langs het oostelijk deel gereden, met vele prachtige uitzichtpunten. Een aantal foto's van de Grand Canyon en nog andere foto's staan op de andere website http://picasaweb.google.nl/reisomdewereld