Nieuw Zeeland 1e week ( 20-26 okt.)

Maandag zijn we in Auckland eerst naar het AA-kantoor (= ANWB ) gegaan om een aantal gedetailleerde wegenkaarten op te halen en bij het "Visitor centre" hebben we veel informatie gekregen over de provincies van Nieuw Zeeland. Heel handig blijken de adresboeken met motels. Aan de haven ligt een van de weinige historische gebouwen van het centrum van Auckland: de "Ferrybuilding".



Met de veerboot zijn we naar de overkant van de haven gevaren, naar het plaatsje Devenport. Hier hebben een wandeling van twee uur gemaakt. Via twee heuveltoppen hadden we prachtige uitzichten op Auckland en omgeving.
Dinsdag zijn we naar de provincie "Northland" gereden. Bij het plaatsje Waiwera weer een heuvel opgeklommen in het Wenderholm Regional Park. We hadden een mooi uitzicht op de kust en het Historic Couldrey House.



In Mangawhai hebben we een strandwandeling gemaakt. Iene kon naar hartelust schelpen zoeken en aan de kust waren veel kleurige rotsen te vinden. We overnachten in Whangarei.


Woensdagmorgen hebben we de waterval bij Whangarei opgezocht. Je kon deze waterval van zowel boven als beneden bewonderen.



Uiteindelijk komen we bij de "Bay of Islands" in het historische plaatsje Russell aan. Op de top van een nabijgelegen heuvel hebben we een mooi uitzicht op dit plaatsje.



Ons einddoel van deze dag was het toeristische plaatsje Pahia. Van hieruit kun je boottochten maken door de de "Bay of Islands", waarbij je dolfijnen, walvissen en pinguins kunt tegenkomen.



Donderdag zijn we in de omgeving van Pahia gebleven. Vlak bij ons motel in Waitangi ligt het park "Treaty Grounds". Dit is de plaats waar in 1840 het verdrag tussen de Maori's en de Engelsen werd getekend en een einde kwam aan de voortdurende gevechten.
In het park ligt deze prachtige "warcanoe" van de Maori's.



Na de lunch rijden we naar het historische plaatsje Kerikeri, wat ooit enige tijd de hoofdstad van Nieuw Zeeland is geweest.



Langs een rivier maken we een mooie wandeling van 10 km naar een waterval met de prachtige naam "Rainbow Falls". Op dat moment was er alleen geen regenboog te zien.



De eerste vier dagen was het weer lenteachtig, maar vandaag werd het slechter. We rijden langs Mautauri Bay met een prachtige baai. Maar zonder zon ziet het er allemaal wat somberder uit.



Bij Whangaroa maken we gaan we via een zeer steil "wandelpad" naar de hoog uitstekende rots "St Pauls Rock", vanwaar we een mooi uitzicht hebben op de kust alhier.


Bij het schiereiland Karikari lopen we nog over een mooie duinen naar het strand "Karikari Beach".



Het begint nu hard te regenen en we rijden snel naar ons motel in Kaitaia.
Zaterdagmorgen is het weer iets beter. Ons doel is het uiterste noorden van Nieuw Zeeland; Cape Reigna. Eerst bezoeken we nog een oud kauribos, waar "gumdiggers" onder zeer barre omstandigheden vroeger in de grond naar hars zochten. Het hars kwam uit de stam van de kauribomen.



Bij Te Paki zijn zeer hoge zandduinen te vinden, waar je met een soort surfplank vanaf kunt glijden. Zelfs met skieen werd dit gedaan.



Het laatste stukje naar de vuurtoren van Cape Reigna moest je lopen. Hier kom ik een oudleerlinge ( Frederike Oud )van het Gymnasium tegen. Die gymnasiasten kom ik ook overal op de wereld tegen. Ook al een keer in Australie. Op de terugweg begint het te stormen en te regenen.



Zondag zakken we langs de westkust van het "Northland" weer af naar het zuiden. Het is een dag met veel regenbuien en er waait een koude wind. We bezoeken het Waipoura Forest, dat bekend staat door de vele en zeer grote kauribomen. Bij beschadiging van de bast van de boom komt er veel hars uit. Daar waren de "gumdiggers" vroeger naar opzoek.



Wat opvalt hier in het noorden van Nieuw Zeeland is hoe groen het is. Het Northland bestaat alleen uit heuvels, waardoor er praktisch geen rechte stukken in de wegen zijn te vinden. De wegen zijn bovendien smal, maar wel goed. Het vele gras is er altijd kort, hetzij door koeien en schapen, of anders zijn de mensen hier voortdurend aan het maaien. De algemene voorzieningen zijn prima. Het doet wat sprookjesachtig aan, echt een "hobbitland".