zondag 23 november 2008

5e week Nieuw Zeeland ( 17-23 nov.)

Maandag 17 november vertrekken we uit Haast richting Wanaka, waarbij na enkele regenbuien langzamerhand de zon begint door te breken.


Onderweg hebben we een paar watervallen bekeken. Hieronder een foto van de Thunder Creek Falls.


Na het passeren van de Haastpas, zien we eindelijk eens wat bergen van de Southern Alps verschijnen. De Huxley Ranges is de eerste bergketen, die voor ons zichtbaar wordt.


Langs het noorden van Lake Wanaka rijdend, maakt de weg plotseling een scherpe bocht en komen we uit bij Lake Hawea.


Wanaka ligt heel mooi omgeven door verschillende bergruggen.


's Middags beklimmen we de Mount Iron bij Wanaka: 300 m omhoog via een zeer steil pad.


Boven op de berg heb je een prachtig 360 graden panoramisch uitzicht op de bergen rond Wanaka.


Dinsdag is een zonnige dag. We rijden langs Lake Wanaka naar het westen.


De tocht voert langs de Matukituki River naar het Mount Aspiring National Park door een schitterend landschap.


Uiteindelijk krijgen we dan zicht op de Mount Aspiring. Deze berg heeft een hoogte van 3033 m en is de op een na hoogste berg van Nieuw Zeeland.


We lopen de Rob Roy Glacier Track. Dit is een klim van twee uur naar een punt, vanwaar je goed zicht hebt op de gletsjer. Boven aangekomen worden we begroet door een Kea. Dit is de enige alpiene bergpapagaai ter wereld en komt alleen op Het Zuidereiland voor.


Terwijl we naar de gletsjer staan te kijken, breken er regelmatig stukken van de gletsjer af, die dan met donderend geweld naar beneden vallen.



Op de terugweg genieten we nogmaals van het prachtige landschap in een heerlijk voorjaarszonnetje.


Woensdag is Queenstown onze bestemming. Onderweg komen we langs een brug over de Kawarau River, waar ooit het Bungy Jumpen is begonnen.


Vervolgens gaan we naar het plaatsje Arrowtown. Dit oude mijnstadje is nu omgetoverd tot een trekpleister voor vooral de wat oudere toeristen. Iene koopt hier een paar souvenirs.


's Middags gaan we op weg naar Skippers Canyon. Via een zeer smalle, onverharde bergweg rijden we door een prachtig berglandschap. Alleen geschikt voor bestuurders zonder hoogtevrees!


Af en toe zien we de Shotover River beneden stromen.


Uiteindelijk belanden we bij een plek, waar je langs de rivier kunt "parkeren".


Hier zien we jongelui, die met platte schalen goudkorrels uit de rivierbodem proberen te halen. Ooit was dit in de 19e eeuw een plaats, waar veel goud werd gevonden. Laat in de middag keren we terug naar Queenstown.


Donderdag is een schitterende, wolkenloze dag. We beginnen met een wandeling in de Queenstown Gardens, waarbij we uitzicht hebben op Lake Wahapipu.


Daarna beklimmen we de Queenstown Hill en hebben boven op de top een mooi uitzicht op deze drukke stad en Lake Wahapipu.


Dit meer heeft een Z vorm, waarbij Queenstown in één van de bochten ligt.


's Middags staat een tocht naar de Dart River bij het plaatsje Glenorchy op het programma. Onderweg hebben we prachtige uitzichten op het meer.


Vlakbij Glenorchy zien we ook weer besneeuwde bergtoppen.


Bij Glenorchy kun je met een jetboat over de Dart River varen. Wij zien hier vanaf vanwege de hoge kosten ( € 125,- p.p.).


Je kunt er ook wandelen, kajakken en paardrijden.


Voorbij Glenorchy zien we de meest schitterende landschappen, die zo kenmerkend zijn voor Nieuw Zeeland.



Even voorbij Glenorchy stroomt de Dart River in Lake Wahapipu.


Nagenietend van deze prachtige, zonnige dag rijden we terug naar Queenstown.


Vrijdag verhuizen we naar Te Anau. Omdat de weersverwachting voor zaterdag niet zo goed is, besluiten we alvast een deel van de route naar Milford te rijden.


In een prachtig dal rijd je langzaam naar boven. Eerst hebben we uitzicht op de Earl Mountains.


We beklimmen een berg op een plaats, die The Divide wordt genoemd. Op grote hoogte komen hier drie bekende tracks samen.


Boven heb je een prachtig uitzicht op drie dalen, waarvan er één naar Milford voert.


Op deze top, Key Summit genoemd, is een mooie rondwandeling uitgezet door een schitterend alpiene landschap.


Er zijn verschillende vennetjes met bruin bemoste bomen.


Op de terugweg verdwijnen ook de laatste wolken en hebben we een prachtig uitzicht op de besneeuwde toppen van de Earl Mountains.


We komen nog langs de Mirror Lakes, waarbij je spiegelbeelden kunt zien van planten en bergen in het kristalheldere water.


Zaterdag is het in Te Anau redelijk goed weer. We besluiten toch naar Milford te rijden, om daar een cruise over de Milford Sound te maken. Echter, hoe dichter we bij Milford komen, des te harder begint het te regenen. Dit is goed te zien aan de waterstromen, die van de bijna loodrechte bergwanden afkomen.


Ook de mist wordt steeds dikker. Af en toe kun je nog even zien, hoe mooi het hier moet zijn.


En de rivieren hebben meer water te verwerken door de grote hoeveelheid neerslag.


Bij Milford aangekomen, blijkt de Milford Sound praktisch onzichtbaar te zijn door de nevels. We zien daarom maar af van de geplande boottocht.
Als we terugrijden, blijkt het weer bij Te Anau wel redelijk goed te zijn. We lopen langs het Lake te Anau en zien in een klein wildlife park een Takahe. Deze vogelsoort is praktisch uitgestorven. De laatste paar honderd komen alleen nog in Nieuw Zeeland voor.


Zondag gaan we naar het meest zuidelijke gedeelte van het Zuidereiland. We rijden langs Lake Manapouri met uitzicht op de bergen van het Fiordland.


Bij Blackmount lopen we de Borland Nature Walk, waarbij we weer de bekende varens tegenkomen. Het ontluikende varenblad is een bekend symbool in Nieuw Zeeland.


Bij het plaatsje Clifden bezoeken we de Historic Suspension Bridge, die in 1899 gebouwd is.


Langs de zuidelijke kust rijdend, zie je hoe de sterke zuidwestelijke winden hun uitwerking hebben op de bomen.


We rijden door naar het havenplaatsje Bluff, waar je vanaf het Lookout Point zicht hebt op de Harbour in het noorden en Stewart Island in het zuiden.


We overnachten in Invercargill, wat een typisch Schotse naam lijkt.

Geen opmerkingen: